به گزارش مجله خبری نگار، معترضان اصلی که خشم آنها اعلام شد، دانشجویان کالج دونگ دوک در پایتخت، در روزهای گذشته ساختمان اصلی و چندین کلاس درس پردیس را اشغال کردند و دولت را مجبور به ارائه کلاسهای آنلاین کردند.
تظاهرات و موانع برای جلوگیری از اختلاط برگزار شد، و بنرهایی که خواستار استعفای رئیس دانشگاه کیم میونگ آی بودند.
دانشجویان متوجه شدند که دانشگاه دونگ دوک در سئول شمالی برای زنان قصد دارد ثبت نام جوانان را در برنامههای طراحی و هنرهای نمایشی باز کند و دلیل این تصمیم را به کاهش جمعیت کرهای هر ساله نسبت میدهد و اگر دانشگاه به روی مردان باز نشود، ممکن است باعث تعطیلی آن شود.
دانشجویان این تصمیم را رد کردند و اعتراض کردند و دانشگاههای خود را تعطیل کردند که یکی از شعارهای آن این بود: «مرگ برای ما آسانتر از باز کردن درها» بود.
یکی از اعضای شورای دانشجویی دانشگاه گفت: «تصمیم یک جانبه دانشگاه بدون مشورت با دانشجویانی که در اینجا تحصیل میکنند و زندگی میکنند، چارهای جز شنیدن صدای خود برای ما باقی نگذاشت.»
دانشجوی دیگری افزود: «به ما هشدار داده نشد، آنها از این تغییر به دانشگاه اطلاع داده نشدند، اگرچه برای ما بسیار مهم است. بسیاری از دانشجویان دختر به این دلیل در این دانشگاه تحصیل میکنند که مختص زنان است. این غیردموکراتیک است و ما میخواهیم دولت بیاید و در مورد آن با ما صحبت کند. "
کیم میونگ آی، رئیس دانشگاه، نسبت به آنچه که او "اعتراضات غیرقانونی که حقوق آموزش را نقض میکند" خواند، هشدار داد.
با گذشت روزها، اعتراضات به یک میدان نبرد سیاسی تبدیل شد و هان دونگ هون، رهبر حزب محافظه کار حاکم گفت که «تحریک کنندگان حوادث خشونت آمیز باید مسئول آسیب به اموال باشند»، لی جون سوک، نماینده مجلس این تظاهرات را «غیرغیرنظامی» توصیف کرد و در پاسخ، سیاستمداران اپوزیسیون این محافظه کاران را متهم کردند که از اعتراضات به عنوان سلاحی برای منحرف کردن توجه از مشکلات سیاسی خود استفاده میکنند.
یونکیونگ ناها، استاد انسان شناسی، میگوید که این اعتراضات منعکس کننده احساس ناامنی زنان جوان کرهای در فضاهای عمومی است» و به «زمینه بسیار پرتنش آزار و اذیت، جرایم جنسی دیجیتال و اپیدمی پورنوگرافی» اشاره میکند و تأکید میکند که «اعتراض دانشجویان تلاشی برای حفظ آنچه آنها یک محیط آموزشی امن میدانند، است، اگرچه فراهم کردن فضاهای امن هدف اصلی دانشگاههای زنان نیست.»
این دانشگاهها برای زنان که ۱۴ دانشگاه آن در کره جنوبی واقع شدهاند، در آغاز قرن بیستم برای ارائه آموزش عالی برای زنان در یک جامعه مردسالار سختگیرانه تأسیس شدند.
منبع: RT + رسانههای فرانسوی